Sunday, November 24, 2013

Salam warga Bumi termasuk unggas-unggas hatta anjing jalanan~

Aku nak tulis ni untuk sahabat aku yg aku sayang sangat, yg selalu ada kt hati n minda aku.
Satu saat pun aku tak lupa kau.

Walaupun ko x boleh membaca malah menulis apatah lagi, tapi aku still nak tulis ni untuk ko. Aku dedikasikan ni untuk ko, Debab!

Aku nak minta maaf kat ko sebab aku memang x guna. Tulah, aku dah cakap awal-awal lagi yg manusia memang x bleh percaya semuanya, termasuk aku. Sebab aku ni manusia, kau pun terlalu percayakan aku n akhirnya aku kecewakan ko. Minta maaf Debab, aku pun xleh maafkan diri aku sendiri selagi aku tak jumpa kau semula.

Aku ingat lagi waktu ko kecik2 dulu ko suka kejar2 aku, nk gigit kaki aku. Takut btol aku ngn ko waktu tu. Serious. Tapi x lama lepas tu, cepat btol ko membesar. Ko makin comel n tembam. Aku suka main pipi ko. Ko biar je. Waktu makan, ko x memilih, semua kau makan. Bila aku jerit panggil nama ko, ko terus pusing kat aku, cepat btol ko respon.

Ko memang kucing yg bijak, setia n comel n adorable. You're the best cat I ever had. Bila aku sedih, tau2 je ko dtg dok tepi aku. Bila aku baring, ko pun baring tepi aku. Aku memang suka dukung ko. Aku rindu sangat. Walaupun ko kucing jantan, ko x suka keluar rumah, ko suka teman aku je. Wahaha, ko x reti ngorat kucing betina pun. Mak aku cakap ko pondan. Pffffttt..

Sampai la satu hari, aku x tau kenapa kucing jantan rumah jiran tu dengki ngn ko. Bila ko balik rumah, habis darah2 badan ko. Sedih aku tengok ko kena belasah mcm tu, dah la ko ni manja sangat. Mana reti gaduh2 ganas2 camtu. Ko memang x reti protect diri sendiri kan. Sampai aku kena halau kucing jantan tu baru ko berani keluar. Ko plak jadi cam trauma je, nak makan pun ko x nk kalau aku bagi kat luar rumah. Ko takut kena belasah, so terpaksa la aku tunggu ko makan sampai habis. Sambil makan, sambil tu ko tengok aku, takut aku blah. Huhu

Semua kucing jantan lain memang suka belasah ko, sampaikan ko lepak dalam bilik aku pun, kucing tu terkam ko dari luar. pfffftt!!! melampau sungguh. Kau plak penakut sampai ko nak berak kencing semua ko buat dlm rumah. Timbul la masalah sebab mak aku x tahan walaupun aku yg buang n cuci taik ko tu. Aku x kisah pun, sebab aku syg ko.

Satu hari tu, hari yg aku benci utk ingat. Mak aku suggest suruh buang ko kat market. Katanya x tahan kau berak kencing merata. Tapi, kau x pernah hidup kt luar, selama ni makan pun aku yg teman. Mcm mana ko nk survive? Aku pn cuba ignore cadangan mak aku tapi dia berkeras nk buang kau jugak. Dia suruh aku gi tangkap ko n letak dlm guni....sebak aku rasa waktu tu. Aku buat2 x dengar. Adik aku pun gi berkas ko n letak dlm guni. Aku dengar suara ko meow2, makin sedih aku rasa. Aku lari masuk bilik n aku duduk je tanpa wat apa2, pastu adik aku balik dari market, lepas diorg buang ko. Adik aku ckp ko merayu n asyik bunyi je atas kereta, aku nangis waktu dengar tu.

Lepas tu, tiap kali aku lalu kt market tu, aku mesti cari ko. Sekali tu aku jumpa ko tapi aku atas kereta, aku panggil nama ko, tapi ko x dengar. Lepas tu aku balik ke kampus aku. Aku x tau apa jadi pada ko. Apa nasib ko kat market tu sedangkan ko dari kecik lagi x pernah kluar rumah.

N baru2 ni aku balik rumah sebab cuti, aku nampak ko. And aku yakin tu ko. Aku cepat2 turun kereta n pergi kat ko. Aku x peduli org kt kedai makan tu tengok aku pelik. Dulu pun aku jumpa ko kt kedai makan tu tapi aku x turun kereta. Bodoh btol aku. Kesian aku tengok ko menagih simpati kt tauke kedai tu mintak dia bagi ko sisa makanan. Padahal dulu aku x pernah bagi ko makan sisa pun. Sedih sangat aku rasa. Aku pergi kt ko, aku pegang muka kau, kau x lari pun. Aku terkejut tengok mata sebelah kiri kau hitam semuanya. Ko dah buta!! Bulu ko pun kotor x bersinar mcm dulu. Ko jalan tempang pulak tu, ya Allah sampai mcm tu sekali. Aku x dapat bayangkan mcm mana mata ko boleh jadi mcm tu. Kenapa teruk sangat keadaan kau. Dan tersentuh hati aku n sebak sngt aku rasa bila kau pandang mata aku, ko tenung aku dengan pandangan sayu. Ya Allah...ko ingat x lagi aku?  Tiba2 mak aku panggil masuk dlm kereta. Ayah aku pulak suggest suruh aku ambik kau bwk balik rumah. Aku nak sangat peluk kau dan bwk masuk kereta. Tapi, tiba2 mak aku ckp sth berbaur ugutan, terpaksa aku batalkan lagi hasrat aku. Aku tinggalkan kau lagi kt tepi jalan. Aku tengok kau makin jauh n jauh sampai hilang dari pandangan aku. Sepanjang dlm kereta, aku x dpt tahan lagi air mata aku dari jatuh, aku menangis je x peduli dah mk n ayah aku. N aku janji aku akan ambik kau balik lepas ni. Betul! Tunggu aku! Tolong jgn mati! Aku akan bwk balik ko n mandikan ko. :'(







0 comments:

Post a Comment

 

Copyright 2010 Monolog Seorang Aku.

Theme by WordpressCenter.com.
Blogger Template by Beta Templates.